Δικες Διοδιων

Πέντε δίκες πραγματοποιούνται τις επόμενες εβδομάδες στα δικαστήρια της Λάρισας με κατηγορούμενους τουλάχιστον 60 αγωνιστές από το Βόλο και τη Λάρισα που αντιτάχτηκαν στις ληστρικές συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών δρόμων στο εργολαβικό και τραπεζικό κεφάλαιο.

Οι δίκες, αποτέλεσμα μηνύσεων κι αυταπάγγελτων εισαγγελικών διώξεων, αφορούν τις πολιτικές διαμαρτυρίες κατά της εγκατάστασης διοδίων στη Θεσσαλία αλλά και πανελλαδικά τη περίοδο 2010-2011. Διεξάγονται δε σε μια περίοδο δυσοίωνη για τους διώκτες καθώς από την αρχή της χρονιάς οι αυξήσεις των τιμών στα διόδια κυμαίνονται από 30-60% ενώ οι υποσχέσεις για την επανέναρξη των έργων δεν γίνεται με τα διαρκώς μειούμενα έσοδα των διοδίων αλλά από το δημόσιο και κοινοτικό κορβανά. Έτσι κι αλλιώς oλο το μεγαλεπήβολο χρηματοδοτικό σχέδιο που είχε μοναδική εγγύηση τα μελλοντικά έσοδα των διοδίων χρεοκόπησε.

Τα κατηγορητήρια, αν και σαθρά, περιλαμβάνουν ανάλογα με την ημέρα και την ώρα κι αναλόγως του καιρού της κινητοποίησης μια ποικιλία άρθρων του ποινικού κώδικα ως να πρόκειται για πείραμα φυσικής βασισμένο στην αρχή «σωστό-λάθος».

Έτσι παρά τις σχεδόν πανομοιότυπες καταθέσεις μαρτύρων, αστυνομικών και εποπτών διοδίων που στοιχειοθετούν το χαρακτήρα των κινητοποιήσεων ως πολιτικές διαμαρτυρίες χωρίς παρακώλυση των συγκοινωνιών (αφού στη πραγματικότητα επρόκειτο για απελευθέρωση) ή την άσκηση παράνομης βίας (τη νόμιμη βία την ασκούν οι αρχές της χώρας τούτης), οι εισαγγελικές αρχές επισυνάπτουν στα κατηγορητήρια κατά περίπτωση τα άρθρα 183, 184, 290, 330 του Ποινικού Κώδικα.

Τα άρθρα 183 και 184 βρίσκονται στο κεφάλαιο «Επιβουλή της δημόσιας τάξης», το άρθρο 290 στο «Εγκλήματα κατά της ασφάλειας των συγκοινωνιών κλπ» και το άρθρο 330 στο κεφάλαιο «Εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας».

Για ποιο λόγο διώκονται όλοι αυτοί οι αγωνιστές που μοναδικό πειστήριο του εγκλήματος είναι η πολιτική διαμαρτυρία εναντίον μιας πολιτικής που έμελλε να είναι η πολιτική της χρεοκοπίας για όλα για τα κοινωνικά αγαθά;

Γιατί στη βάση μιας σωστής πολιτικής κατανόησης του τι σήμαιναν οι συμβάσεις παραχώρησης και μιας πάλης ενάντιά τους είχαν τη δυνατότητα να κινητοποιήσουν χιλιάδες ανθρώπους για περισσότερο από ενάμιση χρόνο πάνω σ΄ ένα κοινό σκοπό.

Για το υπηρετικό προσωπικό της άρχουσας τάξης δεν έχει σημασία το γεγονός ότι το κίνημα κατά των διοδίων δεν πέτυχε εντέλει τους στόχους του. Έχοντας μια καλύτερη επίγνωση από πολλούς που συμμετείχαν στο κίνημα αντιλαμβάνεται ότι αυτό που συνέβη στους εθνικούς δρόμους δεν πρέπει να μετατραπεί σε μια γενικευμένη μάχη εναντίον της.

Κι αυτό είναι το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει από τις διώξεις όλων των αγωνιστών στη Θεσσαλία αλλά και πανελλαδικά.

Υ.Γ. Το άρθρο αναφέρει 5 δίκες. Αλλά από τη μέρα που γράφτηκε μέχρι σήμερα οι δίκες (τόσο γρήγορα) πολλαπλασιάστηκαν κι έγιναν 7 και πιθανότατα ακολουθούν κι άλλες. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει σε τίποτα την ουσία του κειμένου.
Οι ημερομηνίες είναι 15/1, 31/1, 10/2, 21/2.Το ραντεβού είναι στα δικαστήρια της Λάρισας στις 9.30πμ για όλες τις ημερομηνίες.