Αντιφασιστική Πορεία Κυριακή 18.09 7μ.μ Θόλος

   

              Ενάντια στο φόβο, το μίσος και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό

      Ενάντια στο φασισμό , το σύστημα που τον γεννά και όλα τα πρόσωπά του

Λέμε πως ο αντιφασισμός είναι μάχη ενάντια στο φόβο την υποδούλωση και το μίσος. Εννοούμε πως η πνοή μας και ο καθημερινός μας βηματισμός είναι η φλόγα της ζωής μας. Μιας ζωής χωρίς ετεροκαθοριζόμενες διακρίσεις (φυλετικές , έμφυλες, εθνικές) αλλά με βάση τη συνύπαρξη στις αξίες μας που την τροφοδοτούν. Δεν περιμένουμε το Κράτος ή τους φασίστες να μας στερήσουν με τον πιο βίαιο τρόπο κάτι από αυτά για να βγούμε στο δρόμο. Το κάνουμε ούτως η άλλως ως το πιο ζωτικό και δυναμικό κομμάτι του κινήματός μας. Αποστρεφόμενες-οι κάθε θανατοτελετής, δεν πηγαίνουμε σε μνημόσυνα αλλά επανοηματοδούμε αυτή την ημέρα. Καλούμε σε πορεία εκφράζοντας την ανάγκη μας, να τσακίσουμε το φασισμό και όλα τα πρόσωπά του.

Η πορεία στις 18 Σεπτέμβρη, τρία χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα είναι ακριβώς αυτό.  Ο παλμός του βηματισμού μας με το έναν δίπλα στην άλλη και τις φωνές μας να ενώνονται με τις ρίμες του Killah P , το χαμόγελο και την αξιοπρέπεια.Όπως έχουμε ξαναπεί τον Παύλο τον μαχαίρωσαν μαζί  μπάτσοι, δημοσιογράφοι, ψηφοφόροι και ναζί. Αντιστεκόμενoι-ες στην κοινωνική απάθεια, δε χαρίζουμε καμία μέρα σε ό,τι μας καταπιέζει και δηλητηριάζει .

Γνωρίζουμε καλά πως όταν ο καπιταλισμός βρίσκεται σε κρίση το Κράτος του και οι μηχανισμοί του θα τραβήξουν το χαρτί του φασισμού εξαιρώντας και ποινικοποιώντας ταυτόχρονα τα κομμάτια της κοινωνίας που αντιστέκονται μαχητικά. Δεν ανεβαίνουμε σε κανένα σύννεφο ώστε να πονέσουμε πέφτοντας από αυτό, όταν το Κράτος αποφασίζει κάποια θεαματική και προσχηματική απομόνωση του φασισμού. Αφού έχει επιτελέσει θεμιτό γι αυτό και τα αφεντικά του έργο, τον αποστασιοποιεί προσωρινά ή τον ξεπλένει σε δίκες πλυντήριο σαν αυτή της χ.α.

Ο φασισμός, γέννημα θρέμμα του καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού, επιβεβαιώνεται μέσα από τις μισάνθρωπες πρακτικές του, τα μπολιασμένα με μίσος και βία ιδεολογήματά του. Φοβικό μίσος για το διαφορετικό και εθνικό συμφέρον για την περιθωριοποίηση του “άλλου”. Στην ελληνική επικράτεια, με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής, φασιστικά μορφώματα βρίσκουν αφορμές να αναπαράξουν λόγο και ιδέες μέσα στις συνθήκες της διαρκούς υποτίμησης και εκμετάλλευσης, της κατάστασης (μόνιμης) έκτακτης ανάγκης.

Φασιστοειδή με ή χωρίς σβάστικα*, ρατσιστικός και ομοφοβικός λόγος από ρεπορτάζ των μ.μ.ε., κηρύγματα μίσους από εκπροσώπους της εκκλησίας και των πρυτανικών αρχών, εθνικές- εθνοποιητικές αφηγήσεις από τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Όλα κομμάτια ενός μεγαλύτερου πάζλ. Αυτό του συνεχούς καπιταλιστικού πολέμου. Του πόλεμου  που σημαίνει   εργασιακή εκμετάλλευση,  (συνθήκες εργασίας που κοστίζουν ζωές, επισφάλεια και μαζικές απολύσεις), αντιμεταναστευτική πολιτική (με δολοφονίες μεταναστών/τριών, ποινικοποίηση της ύπαρξης τους με εγκλεισμό είτε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, είτε σε εργασιακά κάτεργα), βιοπολιτική της εξουσίας, στέρηση των ελευθεριών και της ίδιας της ζωής.

Η συμφιλίωση και η συναίνεση στην παθητικότητα και την ανάθεση, όπως αυτή εκφράζεται με την ανά 2, 3 ή 4 χρόνια αλά κάρτ συμμετοχικότητα μέσω ψηφοδελτίων-κουπονιών ελπίδας, είναι η συμφιλίωση-συνθηκολόγηση με το υπάρχον σύμπλεγμα εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Η συναίνεση (στην καταστολή εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, στην ύπαρξη του στρατού σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών-στριών, στην επίθεση σε ελευθεριακούς χώρους και καταλήψεις, στην ποινικοποίηση αγωνιστών-στριών) μέσω στήριξης δεξιών, ακροδεξιών αλλά πλέον και αριστερο-ακροδεξιών κυβερνήσεων (συριζα-ανελ) το καταδεικνύει. Η κοινωνική απάθεια και συνενοχή που επιτρέπει την έκφραση των σύγχρονών εμπόρων ελπίδας και ταυτόχρονα συντηρεί την εφεδρεία του φασισμού σε καταστάσεις καπιταλιστικής κρίσης, δε μένει παρά να απαντηθεί.

Να απαντηθεί μαχητικά χωρίς την ανάθεση και τη διαμεσολάβηση αλλά από τους από τα κάτω αδιάκοπα και με συνέπεια μέσω μη-εξουσιαστικών σχέσεων και αξιών, πραγματώνοντας μια ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή.

Μέσα στις συλλογικές οριζόντιες - αντιιεραρχικές δομές χτίζουμε σχέσεις και συμπράττουμε δημιουργώντας ρήγματα στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Οξύνουμε τα κοινωνικά μας αντανακλαστικά με όπλα την αντίσταση, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και γινόμαστε η υψωμένη γροθιά ενάντια στα φασιστικά ξεβράσματα μίσους. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι-ες σε όλα τα υποκείμενα που υφίστανται τις πατριαρχικές, κρατικές, ταξικές καταπιέσεις, και ενάντια στους πολέμους, τις καταστροφές, τα ρήμαγμα των ζωών και του περιβάλλοντός μας.

Η μνήμη μας ενάντια στην κυρίαρχη λήθη και αποχαύνωση μας υποδεικνύει ακριβώς αυτό.

 

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον δε θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον.

 

*Ο φασισμός χωρίς σβάστικα αποτυπώνεται στο σεξιστικό σχόλιο της επόμενης γωνίας, στη στήριξη βιασμών από των καναπέ (και όχι μόνο), στο κλείσιμο του ματιού στις δολοφονίες μεταναστών-στριών. Είναι η υποδόρια έπαρση βάσει επίπλαστων δεικτών ανωτερότητας όπως το έθνος, η φυλή, η πατρίδα,η αρρενωπότητα. Υποκειμενικοποιείται σε εθελόδουλους, αποχαυνωμένους, νοικοκυραίους και βρωμάει εξίσου με τις γαλότσες των ταγμάτων εφόδου.

 

                                                    ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ    ΠΟΡΕΙΑ

                                               Κυριακή   18.09     7μ.μ.    Θόλος

 

 

Αναρχικές-οί

Αντιεξουσιαστές-στριες

Βόλος 2016