Αν τ' αγαπάς ξανάρχονται - Βασιλική Νευροκοπλή

[...] Που πηγαίνει ο ήλιος γιαγιά; Πηγαίνει να φωτίσει κι άλλα παιδιά που ζουν μακριά, αλλά γυρίζει πάντα πίσω, έστω και λίγο διαφορετικός. [...]

[...] Τα όνειρα που κάνουμε που πάνε; Μμμ, τα όνειρα ταξιδεύουν στους ύπνους των άλλων παιδιών και ύστερα γυρίζουν κι αυτά σε μας, κι αυτά λιγάκι διαφορετικά. [...]

[...] Και τα λόγια φεύγουν; Και τα λόγια. Και τα γέλια; Και τα γέλια. Και τα δάκρυα, γιαγιά; Και τα δάκρυα, γιε μου. [...]

[...] Και όλα γυρίζουν πίσω λίγο διαφορετικά; Όλα, γιε μου, όλα [...]

[...] Και δεν υπάρχει τίποτα που μένει στη θέση του για πάντα; Δεν υπάρχει τίποτα που να μη φεύγει ποτέ; Πως δεν υπάρχει! Αυτό που ποτέ δε φεύγει από τη θέση του είναι η αγάπη μας για όλα αυτά που φεύγουν. Αυτή που τα ξαναφέρνει όλα πίσω. Χωρίς αυτή, τίποτα δε θα ξαναρχόταν. [...]

[...] Ένα βράδυ η γιαγιά κοιμήθηκε πριν απ' το παιδί [...]

[...] Μη φοβάσαι. Από δω και μπρος θα είμαστε πάντα μαζί. Θα επιστρέφουμε στα όνειρα όλων αυτών που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν και δεν έχουν φύγει ακόμα [...]

[...] Το παιδί που απορώντας, περιμένοντας και αγαπώντας, έβαλε όλο τον κόσμο μέσα στη μικρή καρδιά του. [...]